ساخت سنسورهای جدید منواکسید کربن از لایه های نازک نانوکامپوزیت با زمینه پلیمر هادی

هدف اصلی این تحقیق ساخت سنسورهای گازی مونواکسید کربن بر پایه پلیمر هادی pedot:pss و بهینه سازی خواص حسگری و انتخابی این ماده می باشد. برای تحقیق این اهداف از تزریق مواد سنتز شده در این پروِه از جمله b2hddt، سالن کبالت و نانو ذرات اکسید قلع استفاده شده است. به منظور اطمینان از قابلیت پاسخگویی این سنسور نسبت به گاز مونواکسید کربن، از این پروب حسگر در معرض گازهای متداول موجود در اتمسفر، آزمایشهای متعددی به عمل آمده است. تکنیکهای آنالیز مختلفی نظیر nmr, afm, sem, tem, ftir, uvو xps برای ارزیابی و مطالعه تأثیر مواد افزودنی به پلیمر هادی مورد نظر در قدرت پاسخگویی نسبت به گاز مونواکسید کربن و نیز ساختار و مورفولوژی پلیمر تزریق شده به کار رفته است. b2hddt به عنوان یکی از مواد تزریقی می تواند با گروههای عامل زنجیره پلیمری pedot:pss برهمکنش داده و در ساختار پلیمر پایدار بماند و مکانهای موءثری جهت به دام انداختن مولکولهای مونواکسید کربن ایجاد کند. غلظت 35% حجمی از محلول 7 میلی مولار b2hddt در پلیمر، بهترین پاسخگویی را نسبت به مونواکسید کربن نشان می دهد (05/0± 55?). آستانه تشخیص این پروب حسگر 05/0± 44/0 درصد حجمی مونواکسید کربن در گاز نیتروژن محاسبه شده است. همچنین حضور کمپلکس فلزی نظیر co(salen) در پلیمر هادی می تواند قدرت پاسخگویی پلیمر را اقزایش دهد که این مقدار در غلظت 1% وزنی به بیشترین مقدار خود می رسد. آستانه تشخیص این پروب حسگر 36/0 درصد حجمی مونواکسید کربن در گاز نیتروژن محاسبه شده است. به منظور بهبود بخشیدن به خواص حسگری پروب، نانوذرات اکسید قلع به روش تجزیه حرارتی تولید شدند و در ساختار پلیمر تزریق گردیدند. این ذرات با اندازه و بلورینگی مختلف به منظور بررسی تأثیر این پارامترها بر قدرت حسگری سنسور تولید گردیدند. از جمله امتیازات این ماده حسگر تولید آسان، زمان کوتاه پاسخگویی و کارکرد در دمای اتاق می باشد.